De zilvervliesrijst van mijn moeder
Ik geloof dat mijn moeder nog altijd zilvervliesrijst in de kast heeft staan, en verder geen andere soorten rijst. Zilvervliesrijst was in ons gezin in de jaren ’90, mijn tienerjaren, dan ook dé kookhit en de ‘gezonde’ opvolger van de snelkookrijst.
Jaja…
Toen ik laatst tijdens ons wekelijks telefoongesprekje aan mijn moeder vroeg of zij het Groot Indonesisch Kookboek kende, wist ze natuurlijk meteen over welk boek ik het had! Ze had ooit het boek cadeau gekregen van haar broer, die toen als student bij een boekhandel in Leiden werkte. Dat moet zich dus nog ver voor mijn geboorte van 1981 hebben afgespeeld. Toen ik mijn moeder vroeg of ze weleens uit het boek had gekookt, zei ze dat ze de ingrediënten te moeilijk vond. Begrijpelijk natuurlijk! In de jaren ’70 en ’80 waren er geen toko’s zoals we ze nu kennen. En als ze er wel waren dan denk ik dat mijn moeder, vanwege het onbekende, er nog geen stap binnen had gezet. En de supermarkten? Die hadden nog maar net potjes gedroogde gemalen sereh en gemberpoeder toegevoegd in hun assortiment.
Beb Vuyk was dus een echte pionier!
Beb heeft in het GIK een introductie geschreven over rijst. Zo schrijft ze dat rijst hét basisgerecht is van de Indonesische keuken. En dat het droogt gekookt op tafel moet komen!
Dat scheen toen nog helemaal niet zo makkelijk te zijn, we waren toen voornamelijk gewend om rijst te eten als pap. De tijden zijn inmiddels veranderd. Rijst stomen zoals ze vroeger op Java deden heeft plaats gemaakt voor een elektrische rijstkoker. Notabene mijn Indonesische schoonvader wees me op deze handige gadget. En ik moet toegeven, hij heeft gelijk, het is superhandig! Helaas blijft er zo weinig over van het rijst-ritueel wat Beb beschrijft in het GIK.
Geschiedenis rijst koken op Java
Op Java wordt de rijst niet gekookt, maar gestoomd. Men wast de rijst, overgiet hem met kokend water en doet hem in de koekoesan, een puntig uitlopend mandje. Dit mandje hangt men vervolgens in de dangdang, een kookpot meestal van roodkoper (zie afbeelding). Men dekt de koekoesan met een pannendeksel af en laat de rijst stomen tot ze samenhangt. Daarna wordt de rijstmassa overgedaan in een grote pan of kom en overgoten met water uit de dangdang totdat ze een vingerbreed onderstaat.
Afgedekt laat men haar ongeveer een kwartier staan, zodat de korrels gelegenheid hebben het water op te nemen. Vervolgens wordt de rijst weer teruggedaan in de koekoesan en de dangdang bijgevuld met kokend water. De rijst moet nu nog een uur nastomen.
Weekverslag 1
Afgelopen week heb ik contact gehad met Paulien, het gezicht achter de website Pisang Susu. Paulien heeft door haar passie voor de Indonesische keuken al honderden Indische recepten gekookt en gepubliceerd op haar website (waaronder meer dan 320 letterlijke recepten uit het GIK) met als doel, mensen zoals ik Indonesisch te leren koken.
En daar maak ik natuurlijk graag gebruik van! Ik leer mega veel van haar! En daarom is het dus veel logischer dat de recepten die ik gekookt heb van Beb (en Paulien) doorlink naar de bron. En ik hoop natuurlijk dat jullie net zo enthousiast worden van Pisang susu als ik !
Ps. Bij Paulien kan je ook je eigen exemplaar van het Groot Indonesisch Kookboek aanschaffen. Hint, Hint!
Geef een reactie