“Pom pom pom” neuriet Mr Igel terwijl hij zijn zoveelste baksel in de oven schuift. Met een klap slaat het deurtje dicht en stuift een wolk bloem op. “Hatsjie” niest Mr Igel en terwijl hij de tranen uit zijn ogen veegt, ziet hij de chaos om hem heen. Afgelikte pollepels, klodders beslag, een plakkende vloer… dan bekijkt Mr Igel zichzelf en slaat de bloem van zijn stekels af. “Tijd voor een douche Mr Igel” zegt hij tegen zichzelf..
Deze blog bevat geen recept maar een verslagje van de culi-trip naar Lissabon, met daar de Portugese specialiteit de Pastel de Nata in uitgelicht.
Gertrude’s ‘Pastel de nata’ reisverslag
De echte reden dat wij afgelopen weekend een bezoek aan Lissabon brachten was dat mijn partner haar eerdere ervaring met me wilde delen.
Deze ervaring bestond hoofdzakelijk uit het beluisteren van de melancholische Fado muziek en het heerlijke eten.
Het was dan ook een rijkdom om de smaak van Portugal te mogen proeven! Eten is namelijk ontzettend belangrijk voor Portugezen, en dat was te merken!
Hoewel een Portugees zelf het ontbijt als sober beschouwt, was het voor mij de meest feestelijke start van de dag! Ik bestelde een espresso met een Pastel de Nata. Ogen dicht en proeven! En ik kan je vertellen, dat is stukken beter dan die bruine boterham met kaas.
Eenmaal ontdekt, zag ik ineens de Pastel de Nata’s overal liggen! Het ronde gekarameliseerde taartje is dan ook dé Portugese specialiteit.
Na twee ontbijtjes espresso- pastel de nata ging de culinaire reis door naar Belem, een wijkje net buiten Lissabon. Het gerucht ging namelijk dat daar de allerlekkerste Pastel de Nata zou worden gemaakt en verkocht. En natuurlijk moest ik die proeven!
Eenmaal aangekomen bleek de winkel een toeristische trekpleister te zijn. De lange rij mensen verklapte de locatie van de winkel toen wij met de tram Belem naderde.
Maargoed, ego aan de kant en wij ook in de rij. Ik was uiteindelijk toch wel erg nieuwsgierig geworden naar deze Portugese beroemdheid.
Als zoetekauw en misschien daardoor wat minder kritisch over de patisserie vond ik de taartjes allebei heel erg lekker, maar vooral niet met elkaar te vergelijken. Ja, qua uiterlijk waren het tweelingzussen, maar met een totaal ander karakter.
Pastel de nata had een custardvulling en een bladerdeegbodem en Pastel de Belem een vulling net zoals onze rijstjevlaai met een filodeegbodem.
Conclusie: Pastel de Nata smaakte uiteindelijk lekkerder door de hele sfeer in het koffiezaakje met een Espresso en een Pastel de Nata, omringt door ontbijtende Portugezen aan de toonbank.
Geef een reactie