Igel werd langzaam wakker vanuit zijn luie stoel toen hij de heerlijke geur van appel en specerijen opsnuffelde. Nee, echt niet, Igel, mompelde hij tegen zichzelf. Dadelijk wordt je gesnapt door Job of Bregje. Alsof het gemompel nooit was geweest, sprintte hij met een soepele beweging naar de tafelpoot, die hij gebruikte als uitkijkpost om zijn route naar de keuken te kunnen vervolgen.
Igel zag Bregje haar schort afdoen en naar de gang lopen. Hij bedacht zicht geen moment en spurtte zo snel hij kon naar de grote roze kast die hij meestel gebruikte om zijn vondsten langzaam op te peuzelen. Niet alleen stond onder de kast een gedekte tafel al klaar voor gebruik, Igel had er een klein bureautje neergezet, om alles wat hij leerde van Bregje in zijn eigen kookschrift op te schrijven. Hij droomde er namelijk van om net zoals Mr. Pokee beroemd zijn, om zo de hele wereld over te reizen.
Maar nu was en Bregje weg en zag hij zelfs zonder verrekijker dat er een grote schaal stond, die nog niet was afgewassen. Hij rende zo snel hij kon naar de vensterbank en trok aan het touw van het gordijn. Moeiteloos sprong hij op het liftplankje, die hij gemaakt had van een gevonden ijsstokje en maakte vervolgens het elastiek los van de kikker. De lift schoot omhoog en Igel vloog door de lucht en landde op het aanrecht. Elke keer als hij weer met zo’n harde bons op het aanrechtblad terecht kwam, nam hij zich voor om een andere lift constructie te bedenken. Maar ook vandaag was hij daar nog niet aan toe gekomen. Hij was in zijn luie stoel weer in slaap gedommeld nog vol van de pastinaaksoep.
Langzaam krabbelde hij overeind en waggelde naar de schaal. Met grote ogen zag hij dat Bregje niet alles had gebruikt en zwiepte de schaal naar zich toe.
…Igel was zo aan het smikkelen dat hij niet hoorde dat in de gang naast de keuken, de wc werd doorgetrokken en het moment daarop de deur van de woonkamer openging….
——-
Job vroeg laatst of ik dit toetje van oma weer eens wilde maken. Ik had nog voldoende appels en de toevoeging van speculaaskruiden leek me heerlijk! De havermout zorgt voor extra crunch.
Ingrediënten
- 130 gram bloem
- 100 gr suiker
- 1 theelepel bakpoeder
- 150 koude boter
- 15 gr speculaaskruiden
- 70 gr havermout
- 4 flinke appels, geschild en in grove partjes gesneden
- Sap van 1 citroen
- 2 eetl vanille-essence
- Eventueel maïzena
- Vanille vla of ijs
Zo maak je te werk
- Verwarm de oven voor op 180graden.
- Verwarm in een pannetje de appels met het citroensap en de vanille-essence en kook dit in zo’n 10 minuten totdat de appels zacht zijn geworden. Mocht de compote te nat zijn, bind je deze door een extra theelepel maïzena er door te roeren.
- In de mengkom vermeng je de bloem, met de suiker, bakpoeder, boter, speculaaskruiden en de haverhoud tot een soepel deegje.
- Vet een ovenschaal in met wat boter.
- Verdeel de appels in de ovenschaal, en verkruimel het deeg over de appels. Zodat er geen appels meer zichtbaar zijn.
- Bak de onbedwingbare vreetzucht gaar in 30 a 35 minuten af op 180 graden.
- Serveer dit toetje met vanille-sla of ijs.
